یکی از بنیان‌های فلسفی ایجاد مناطق آزاد در دنیا، گسترش تعاملات بین‌المللی آن منطقه و کشور با دیگر مناطق همجوار و خارجی است. قرار گرفتن بسیاری از مناطق آزاد در جوار مرزها، بنادر و در فرودگاه‌ها، حاکی از این مسئله است که بنیانگذاران این ایده، به‌دنبال بهره‌گیری از توانمندی‌های ویژه این مناطق برای تقویت مناسبات بین‌المللی بوده‌اند.

? افزایش سهم کشورها از اقتصاد جهانی، جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی، توسعه پیوندهای راهبردی، گسترش همکاری و مشارکت با کشورهای منطقه و به‌ویژه همسایگان، استفاده از فناوری‌های جدید، استفاده از ظرفیت‌های علمی و تخصصی موجود در سطح بین‌المللی از عمده‌ترین اهداف احداث مناطق آزاد در کشورهای جهان می‌باشد.

با عنایت به گذشت قریب به سه‌دهه از شکل‌گیری مناطق آزاد در ایران، با همه کاستی‌ها‌، انتقادات و اتهاماتی که منتقدین و مخالفین به این مناطق وارد می‌آورند؛ اما این تجربه نشان از رویکردی موفق در آزمون اقتصاد آزاد در کشور در کنار نقش بی‌بدیل مناطق آزاد در توسعه، محرومیت‌زدایی منطقه‌ای و نیز ایجاد زیرساخت‌های مولد دارد، که تمامی موارد می‌توانست بر دوش دولت‌ها گمارده شود.