پیش از بررسی موضوع محوری مورد بحث، یعنی ماده65 قانون احکام دائمی برنامههای توسعه کشور، باید متوجه چرایی و چگونگی الزام تنقیح چنین ماده قانونی بود! به عبارتی، چه فرآیند و عاملی قانونگذار را به اهمیت تصویب این ماده به عنوان یکی از احکام 73گانه دائمی توسعه رهنمون ساخت؟!
مدیر اجرایی تاسیس بورس بینالملل مناطق آزاد، با بیان اینکه «بورس بینالملل مناطق آزاد» فرصت بینظیری برای اجرایی نمودن سازوکارهای همکاریهای مالی فرامنطقهای محسوب میشود، از اعلام آمادگی نهادهای بزرگ اقتصاد کشور برای مشارکت در سهامداری این بورس خبر داد.
با حکم مشاور رئیسجمهور و دبیر شورایعالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی، «معاون برنامهریزی و هماهنگی امور مناطق» این دبیرخانه منصوب شد.
پس از وقوع برخی ناآرامیها در سطح کشور طی ماههای اخیر، خوشبختانه عقلای نظام کوشیدند از یک دیدگاه حلالمسائلی به ریشه این حوادث نگاه کنند و با اجتناب از روایتهای کلیشهای، بکوشند با تعریف یک گفتمان جدید در قالب «حکمرانی نو»، راه برونرفت از وضعیت جاری را نشان دهند.
مناطق آزاد ایران در طول دهه90، در معرض چالشهای ساختاری و مفهومی زیادی قرار گرفتند که اگر بخواهیم نقطه عطف این چالشها را بیان کنیم، قطعا تصویب ماده23 قانون برنامه ششم توسعه میباشد. با تصویب این ماده در مجلس دهم به بهانه افزایش نظارتپذیری؛ مناطق آزاد وارد گردونهای از مشکلات شدند که حتی آنها را از مسیر اصلی خودشان منحرف کرد و مخاطبینشان را (فعالین اقتصادی و سرمایهگذاران بخشهای مختلف اقتصاد مناطق آزاد) از آینده این مناطق به کلی ناامید نمود.