قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ7/6/1372 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و طی ماده(1) اهداف آن، چنین تعریف شد که به منظور تسریع در انجام امور زیربنایی، عمرانی و آبادانی، رشد و توسعه اقتصادی، سرمایهگذاری و افزایش درآمد عمومی، ایجاد اشتغال سالم و مولد، تنظیم بازار کار و کالا، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقهای، تولید و صادرات کالاهای صنعتی و تبدیلی و ارائه خدمات عمومی به دولت، اجازه داده میشود تا با تشکیل مناطق آزاد، اهداف مذبور را از طریق ایجاد تشریفات، معافیتها، تسهیلات و امکانات ویژه در مناطق مورد نظر، در چارچوب قانون محقق سازد.
اقتصاد تکمحصولی یعنی متکی بودن درآمدهای یک اقتصاد به یک منبع درآمدی خاص؛ این منبع میتواند کالای تولیدی باشد و یا ماده اولیه، محصول کشاورزی و یا حتی نوعی صنعت که اقتصاد به آن وابسته است...
شماره186 هفتهنامه اخبار آزاد مناطق – دوشنبه 3مردادماه1401
مشاور رئيسجمهور و دبير شورايعالي مناطق آزاد تجاري-صنعتي و ويژه اقتصادي گفت: به دنبال احیاء و بهرهمندی از ظرفیت بزرگ وحدت مسلمانان در فعالیتهای اقتصادی هستیم.
مشاور رئیسجمهور و دبیر شورایعالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی گفت: مناطق آزاد ما خودگردان هستند و ردیف بودجه در بودجه سالیانه دولت ندارند؛ به همین دلیل میتواند مدل و الگوی خوبی از اقتصاد بدون نفت و بدون وابستگی به بودجه دولت باشند.