نزدیک به سه دهه پیش شاهد تصویب قوانین و مقررات مناطق آزاد در مجلس شورای اسلامی و دولت جمهوری اسلامی و جانمایی سه منطقه کیش، قشم و چابهار برای این پروژه مهم اقتصادی بودیم. بعد از جزیره کیش که به دلیل اقدامات جزئی رژیم گذشته دارای زیرساخت بسیار محدود بود؛ مناطق قشم و چابهار تقریبا فاقد هرگونه امکانات، تاسیسات و زیرساختهای مورد نیاز جهت بهرهبرداری کاربریهای مندرج در اهداف مناطق آزاد یعنی تولید، مونتاژ، پردازش کالا، صادراتمجدد و حتی امور بازرگانی و تجاری بود.