قانون مناطق آزاد
مناطق آزاد، خط مقدم مقابله با جنگ اقتصادی تحمیلی
بر‌اساس ماده1 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران مصوب مجلس شورای اسلامی در تاریخ 21شهریورماه سال1372، هدف از تشکیل مناطق آزاد تجاری-صنعتی «تسریع در انجام امور زیربنایی، عمران و آبادانی، رشد و توسعه اقتصادی، سرمایه‌گذاری و افزایش درآمد عمومی، ایجاد اشتغال سالم و مولد، تنظیم بازار کار و کالا، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقه‌ای، تولید و صادرات کالاها‌ی صنعتی و تبدیلی و ارائه خدمات عمومی» می‌باشد.
اعمال تغییرات در طرح اصلاح قانون مناطق آزاد
مدتی است که از اعلام وصول «طرح اصلاح قانون مناطق آزاد» در مجلس شورای اسلامی می‌گذرد، طرحی که حرف و حدیث کم نداشت و فعالین اقتصادی، سرمایه‌گذاران و دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی را بابت خواب جدید نمایندگان برای مناطق نگران کرد. البته که بعد از اعلام جزییات این طرح همه حدس و گمان‌های مسئولان مناطق آزاد از این باب که بهارستان‌نشین‌ها عزم یکنواخت کردن قوانین مناطق آزاد با قوانین سرزمین اصلی داشتند و به دنبال محدود کردن سرمایه‌گذاری بودند، تایید و بعد از آن انتقادات صریحی به نمایندگان وارد شد که چرا نمایندگان مجلس با اعمال سختگیری‌ها و محدودیت‌های قانونی به دنبال دستیابی به اهداف سیاسی و جناحی خود هستند؟!
بازنگری قانون مناطق آزاد به دور از منازعات سیاسی
همه می‌دانیم که فراکسیون مناطق آزاد، طرح اصلاح قانون چگونگی مناطق آزاد را به مجلس ارائه کرده است و این طرح در کمیسیون اقتصادی مجلس به تصویب رسیده است.
ایجاد اجماع ملی در حمایت از فعالیت‌ها و اجرای دقیق قانون مناطق آزاد
رئیس هیات مدیره و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش گفت: دستیابی به اجماع ملی در حمایت از فعالیت‌های اقتصادی و اجرای دقیق قانون چگونگی اداره مناطق آزاد، موجب جذب بیشتر سرمایه‌های داخلی و خارجی کشور در این مناطق خواهد شد.
مناطق آزاد، آینه نتایج تصمیم‌گیری نمایندگان مجلس
قانون، یکی از زیرساخت‌های مهم مناطق آزاد کشور است که اهمیتش کمتر از زیرساخت‌های عمرانی، جذب سرمایه‌گذاری و ایجاد بستر لازم برای توسعه صادرات نیست؛ تا حدی که می‌توان گفت بزرگترین زیرساخت برای مناطق آزاد همین قوانین و مجموعه مقررات است که اکثرا باید در مجلس تصویب شود.
