در ادامه سلسه نشستهای سرمایهگذاری، دبیرکل و اعضای مجمع کارآفرینان ایران در نشستی با حجتالله عبدالملکی مشاور رئیسجمهور و دبیر شورایعالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی دیدار و گفتوگو کردند.
در بین مدیران ارشد و سیاستگذاران مناطق آزاد ایران در طول سهدهه گذشته، برای نخستینبار مرحوم اکبر ترکان بود که از ضرورت تخصصی شدن مناطق آزاد و محوریت یافتن یک حوزه اقتصادی در این مناطق سخن به میان آورد. مهندس ترکان در اوایل آبانماه سال۱۳۹۳، در گفتوگو با خبرگزاری ایلنا گفت: در تمام دنیا، مناطق آزاد بهصورت تخصصی کار میکنند که درحال حاضر مناطق آزاد در ایران هم به این سمت رفتهاند؛ برای مثال محور اصلی اقتصاد کیش صنعت گردشگری است و محور اصلی اقتصاد منطقه آزاد چابهار ترانزیت و حملونقل بینالمللی تعریف شده است.
مسعود طباطبایی کارشناس مسائل اقتصادی در گفتوگویی با نشریه، به بحث تجارت در مناطق آزاد تجاری-صنعتی ایران پرداخت و بر استفاده صحیح از پتانسیل کریدورهای عبوری بینالمللی در این مناطق از کشور تاکید نمود.
فلسفه ایجاد مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران مطابق ماده(یک) قانون چگونگی اداره این مناطق، تسریع در انجام امور زیربنایی، عمران و آبادانی، رشد و توسعه اقتصادی، سرمایهگذاری و افزایش درآمد عمومی، ایجاد اشتغال سالم و مولد، تنظیم بازار کار و کالا و... تولید و صادرات کالاهای صنعتی و تبدیلی و ارائه خدمات عمومی بوده است و قانونگذار جهت نیل به این اهداف و سهولت کسب و کار و تولید، مزایایی را برای سرمایهگذاری در مناطق آزاد پیشبینی نموده است...
مناطق آزاد تجاری-صنعتی ایران که از اوایل دهه70 شمسی پا به عرصه اقتصادی کشور گذاشتند، غالبا دچار مهجوریت و نیز عدمپذیرش ماهوی و کارکردی بودند. این عدمپذیرش در نظام اقتصادی ایران، دلایل متفاوتی داشته و دارد؛ البته این دلایل آنچنان که در برخی روایتها مطرح شده است، هیچگونه ارتباطی به نتایج عینی و عملی این مناطق در حوزه دستاوردهای اقتصادی و اهداف ترسیم شده ندارد...