داستان را با اشاره به نامه شماره‌۳۱ مولا علی(ع) خطاب به فرزند خود آغاز می‌کنم؛ آنجا که تصریح می‌کنند: «پسرم تمام این مطالب برای آن است که با تصمیم جدّی به ‌استقبال اموری بروی که اندیشمندان و اهل تجربه، تو را از طلب آن مسائل بی‌نیاز کردند؛ یعنی افرادی قبل از تو بعضی از امور را تجربه کردند و زحمت آزمودن آن را کشیدند تا تو دیگر نیاز پیدا نکنی به ‌طلب و جستجوی آن امور باشی و این که فکر کنی از تلاش بیشتر آسوده خاطر می‌شوی، نه این طور نیست».