یکی از مهمترین شاخصههای ایجاد مناطق آزاد در کشور در ابتدای شکلگیری، نگاه به توسعه صادرات با توجه به مدل اقتصاد آزاد در این مناطق بوده است. با بررسی وضعیت اقتصاد کلان کشور در شرایط تحریم و فشارهای شدید اقتصادی در این دوران، تنها راهکار برونرفت از وضع کنونی، نگاه صادراتی به تولیدات غیرنفتی در کشور است؛ که البته با توجه به عدم بهروزرسانی ماشینآلات خطوط تولید در دههای گذشته و نیز نبود تکنولوژی روز در تولیدات کشور، بیتردید مشکلاتی در این مسیر خواهیم داشت، اما نقش مناطق آزاد با عنایت به گذشت حدود سه دهه از شکلگیری آنها و تا حدودی بهروز بودن ماشینآلات تولید در حوزههای صنعتی این مناطق در کنار تکنولوژی روز، میتواند در این دوران نقش بسیار مناسبی را با توجه به همجواری مناطق آزاد با کشورهای همسایه ایران و نگاه صادراتی به این کشورها نوید دهد.