یکی از پروندههای مهم ملی، پرونده مناطق آزاد است که هم به سبب اتفاقات سالهای اخیر و هم بنابه ضرورتهای فعلی، باید به صورت جدی مورد رسیدگی و اتخاذ تصمیم واقع گردد. البته درست است که ما درحال عبور از سیستم اقتصاد جهانیسازی شده، وابستگی متقابل و مشارکتجو در تولید طبق استانداردهای قانونی و محیطی همسان هستیم؛ اما مناطق آزاد کماکان میتوانند در نظام بینالملل درحال تحول نیز نقش متمایز و ممتازی حداقل برای توسعه همکاریهای اقتصادی منطقهای داشته باشند؛ فلذا فلسفه وجودی و کارکرد مثبت اقتصادی آنها در سیستمهای اقتصادهای ملی معتبر میباشد.
پیرو مکاتبات اردیبهشتماه سالجاری وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص اجرای قانون بودجه سال1401 در رابطه با انتقال دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی به ذیل وزارت امور اقتصادی و دارایی؛ در تاریخ 2آذرماه، تصویبنامه هیات وزیران با شماره 160651/ت59959هـ، به امضای معاون اول رئیسجمهور به وزرای امور اقتصادی و دارایی، جهاد و کشاورزی، کشور، صمت، امورخارجه، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، راه و شهرسازی، سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی و دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی ابلاغ گردید...
به گفته کارشناسان انتقال دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی به زیرمجموعه وزارت امور اقتصادی و دارایی، منجر به تغییر قوانین مناطق آزاد نمیشود؛ اما بر روی مدیران (عزل و انتصاب) آن تاثیر میگذارد و ممکن است گروههای سیاسی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای انتصاب یا تغییر مدیران با فشار به وزیر اقتصاد لابی کنند.
قریب به سهدهه از تشکیل مناطق آزاد تجاری-صنعتی در ایران میگذرد؛ مناطقی که در ابتدا با اهداف مهمی همچون توسعه و رونق تولید و صادرات، جذب سرمایهگذاران داخلی و خارجی و اتصال اقتصاد ملی به اقتصاد بینالمللی ایجاد شدند که به تبع آن اختیارات و وظایفی برعهده مدیران عامل سازمانهای مناطق آزاد گذاشته شد.