دوم خردادماه جاری بود که شاهد تکرار فاجعهای دیگر در رابطه با ساختمانهای ناایمن کشور بودیم. فرو ریختن برج متروپل آبادان واقعهای به غایت تلخ اما قابل تامل بود. از روز آن حادثه تا به امروز، همزمان با بیرون کشاندن اجساد جانباختگان این واقعه دلخراش، هشدارهای متعددی به گوش میرسد که از وجود متروپلهای دیگر در نقاط مختلف کشور حکایت دارد؛ از اخطارهای فراوانی که به مالکان آنها داده میشود؛ هرچند گوش شنوایی برای آن نبوده و نیست!
در اواخر دهه60 هجری شمسی در ایران، تصمیم بر آن شد که نقاطی از کشور را براساس مزیتها و شاخصهای بینالمللی، تبدیل به منطقه آزاد تجاری-صنعتی نمایند تا از کریدورهای این مناطق بتوان توسعه تولید، صادرات، گسترش تعاملات خارجی و همچنین آبادانی را در کشور محقق نمود.
رئیس هیات مدیره و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد اروند در ارتباط تلفنی با برنامه بازتاب سیمای مرکز آبادان، گفت: طی تصمیم ستاد بحران؛ دفتر رسیدگی و بررسی مطالبات و شکایات کارگران و خسارت دیدگان ریزش برج «متروپل» توسط دادستانی استان، استانداری و دیگر نهادهای مربوطه تشکیل و سازمان منطقه آزاد اروند نیز محل استقرار رسیدگی به این امور را در اختیار ستاد مذکور قرار داده است.
یکی از مهمترین مشکلاتی از ابتدای تاسیس تاکنون در مسیر توسعه کلان اقتصادی در مناطق آزاد شاهد آن بودهایم، عدم تفویض اختیارات وزارتخانهها و سازمانهای دولتی به سازمانهای مناطق آزاد است؛ این درحالی است که در بند(الف) ماده۶۵ قانون احکام دائمی برنامههای توسعه کشور، به صراحت بر ضرورت اجرای این قانون تاکید شده است.
انتخاب شعار سال1401 با عنوان «تولید، دانشبنیان، اشتغالآفرین» از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی در شرایط کنونی کشور، موضوعی قابل تامل و تعمق، کلیدی و استراتژیک است؛ بیتردید تنها و تنها مسیر توسعه اقتصادی کشور از طریق افزایش سرمایهگذاری، تولید و صادرات با بهرهمندی از دانش و حضور فعال در بازارهای ملی و بینالمللی میباشد و در این بین، نقش مورد انتظار در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، با توجه به رسالت اصلی این مناطق، قطعا نقشی اثرگذار، پیشبرانه و خلاقانه خواهد بود.