نظام جمهوری اسلامی ایران سه‌دهه، زمان و سرمایه‌های بسیار گرانقیمت ملی را صرف کرد تا نهال مناطق آزاد به درختان پرثمری در اقلیم توسعه اقتصادی کشور تبدیل شوند؛ اما در چند سال اخیر این مناطق عرصه جریان یافتن روندهای مخربی شده‌اند...

مشکلات و محدودیت‌های مناطق آزاد چالشی است که رسیدن به نقطه مطلوب و توسعه مناطق و به تبع آن پیشرفت سرزمین اصلی را سخت کرده است؛ مشکلاتی از قبیل نبود زیرساخت‌ها که امکان سرمایه‌گذاری را پایین می‌آورد، نداشتن استقلال مالی و اداری‌، نبود ثبات مدیریتی و سلیقه‌ای عمل کردن متولیان امر، نبود مشوق‌های سرمایه‌گذاری، عدم اجرای کامل قوانین چگونگی اداره مناطق آزاد و‌...؛ و اینها موانعی است که در دو، سه سال اخیر مسیر توسعه را برای مناطق آزاد کشور بیش از گذشته ناهموار کرده است.

موضوع حذف معافیت مالیات بر ارزش افزوده در مناطق آزاد که در جلسه علنی ۵اسفندماه سال99 به تصویب نمایندگان رسید و از سال جاری اجرایی گردید، به مثابه تیر خلاص بر پیکر نیمه‌جان منطقه آزاد اروندی بود که رئیس‌جمهور تبدیل آن را ادای دینی برای جبران عقب‌ماندگی‌های ناشی از جنگ تحمیلی در شهرهای آبادان و خرمشهر عنوان کرد.

در حالی به ثانیه‌های پایانی سال99 نزدیک می‌شویم که شمارش معکوس برای روی کار آمدن دولت سیزدهم آغاز شده و تا کمتر از 3ماه آینده سکاندار جدید امور کلان اجرایی کشور مشخص خواهد شد که بی‌تردید نقش تعیین کننده‌ای در چشم‌انداز پیش‌ روی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی خواهد داشت.

ایران در همه سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به دلیل راهبرد استقلال‌طلبی و سیاست نه شرقی نه غربی، جمهوری اسلامی؛ مشکلات مشخصی با برخی از کشورها داشته است، ازجمله آمریکا که بیش از سایر کشورها با ایران درگیر بوده است. لذا بحث تحریم‌ها، فشار اقتصادی و سخت‌گیری‌های جامعه جهانی موضوع دیرینه‌ای در کشور ما می‌باشد.