در طول چند دهه گذشته به‌ویژه پس از جنگ جهانی دوم، بازسازی و حتی نوساخت نظام‌های اقتصادی مشخصا در دو قطب «باز و برنامه‌ریزی شده» انجام می‌گرفت. با گذر زمان، نگاهی که به کشورها می‌افکنیم، مشاهده می‌شود کشورهایی که توانسته‌اند الگوی اقتصاد کشور خویش را به الگوی اقتصاد آزاد مبدل کنند، در عمل گوی سبقت را از دیگران ربوده‌اند. می‌توان گفت این کشورها مبنای نظام اقتصادی خود را از نگرش مبتنی‌بر اقتصاد درونگرا، بر اقتصاد برونگرایی و تجارت آزاد تغییر داده‌اند.

الگوی توسعه اقتصادی در قرن بیست‌و‌یکم، ایجاد فضای کسب و کار بهینه برای بخش خصوصی در داخل کشور همراه با فراهم نمودن ارتباطات گسترده با همتایان خارجی در قالب دیپلماسی اقتصادی هوشمند و همراه بوده است. سیاست درهای باز و استقبال از ورود شرکت‌های خارجی در کنار تشویق فضای رقابتی در داخل باعث گردید کشورهایی نظیر ممالک شرق آسیا، چین و هند راه توسعه را خیلی سریع طی نمایند...

مناطق آزاد تجاري-صنعتی به نواحي گفته مي‌شود كه در آنجا كالا انبار مي‌شود و بدون دگرگوني قابل‌توجه در آن، مجددا به كشور ميزبان يا ساير كشورها صادر مي‌گردد. بنابراين، ويژگي برجسته مناطق آزاد اين است كه براي كالاهاي داخلي كشور ميزبان، ماليات درنظر گرفته نمي‌شود و ساير محدوديت‌هاي تجارت خارجي در واردات و صادرات نيز بر مناطق مذكور اعمال نمي‌گردد.

این روزها نگرانی‌ها و دلهره‌های اقتصادی در چهره جامعه به خوبی مشهود و نمایان است؛ مواردی همچون نوسانات بازار ارز، رشد فزآینده نرخ تورم، آشفتگی قیمت‌ها در بازارهای مختلف و به طور کلی ثبات اقتصادی در پرده ابهام قرار گرفته است.

تاكيد نظام جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اينكه مناطق آزاد باید پیشران و پیشگام در اجرای سیاست‌های اقتصادی كشور باشند، به منزله پیشبرد و اجرای عملی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در مناطق آزاد ‌به معنای جذب سرمایه‌گذاري به عنوان ابراولويت است.