درحالی که طرفداران دیپلماسی خارجی دولت سیزدهم با شور شعف، حضور مقتدرانه ابراهیم رئیسی در امریکای لاتین و آفریقا را جشن گرفته‌اند؛ تحولات ژئوپلیتیک در مجاورت مرزهای شمال‌غرب ایران یعنی قفقاز جنوبی؛ به صورت نگران کننده‌ای بر علیه منافع استراتژیک ایران جریان دارد.

افزایش محدوده منطقه آزاد انزلی یک بحث جنجالی در استان گیلان است که سال‌هاست وجود دارد. در اردوگاه موافقان کسانی مانند سیدکاظم دلخوش و در اردوگاه مخالفان افرادی نظیر احمد دنیامالی نماینده مردم انزلی در مجلس شورای اسلامی قرار دارند. مخالفان افزایش محدوده انزلی، انجام ‌این امر را برخلاف راهبرد اقتصاد مقاومتی، غیرمفید و بر ضد بخش کشاورزی و محیط‌زیست می‌دانند.

چرا بندر انزلی خصوصا بندر کاسپین علی‌رغم همه ادعاهای ریز و درشت مسئولین سازمان منطقه آزاد انزلی و تعریف‌های بزرگی که از نقش مبهم و ضعیف خود در چارچوب روابط ایران و روسیه داشتند، نتوانسته است به اندازه آستارا ایفای نقش نماید؟!

امروز و پس از گذشت چند سال، تقریبا شرایط بین‌المللی مشابهی به‌وجود آمده که این‌بار یکی دیگر از مناطق آزاد ایران در شمال کشور یعنی منطقه آزاد انزلی بتواند بر روی موج مثبت تحولات سیاسی و بین‌المللی سوار شده و امتیازات اقتصادی متناسب با ظرفیت‌های جغرافیایی خود را کسب کند. ولی با نگاهی به فرآیندهای مدیریتی درون‌منطقه‌ای و بیرون از آن، می‌توان گفت که احتمالا سرنوشت غم‌انگیز چابهار، در منطقه آزاد انزلی نیز تکرار خواهد شد!

معاون امور بندری سازمان منطقه آزاد انزلی در اجلاس «تعالی هشتگانه لجستیک و حمل‌ونقل و هم‌اندیشی رهبران ومدیران زنجیره تامین حمل‌ونقل کشور»، تحلیلی از ظرفیت‌ها، مزیت‌ها و فرصت‌های متنوع کشورمان و مناطق آزاد ایران در حوزه‌های لجستیک، حمل‌ونقل و زنجیره تامین در سطح بین‌المللی ارائه داد.