با نگاهی سطحی به آمارهای اسفبار ارائه شده درخصوص خط فقر در ایران و همچنین جمعیت حدود 30میلیون نفری تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره)، بهزیستی و خیریهها در کشور و عدد عجیب و نگران کننده 65میلیون نفری کشور (از جمعیت 84میلیونی کل ایران) که دچار فقر مطلق و یا نسبی هستند، به خوبی میتوان دریافت که دولت سیزدهم خصوصا تیم اقتصادی سیدابراهیم رئیسی در طول 15ماه گذشته نه تنها ناکارآمد بوده، بلکه باعث باعث بهوجود آمدن یک ابربحران در کشور شده که به سهولت در لایهلایههای جامعه میتوان با پوست و استخوان آن را لمس و درک کرد.
متاسفانه این روزها كشور عزيزمان روزهاي پرالتهابي را تجريه ميكند؛ مسائل متعددي خصوصا موضوعات معيشتي و اقتصادي موجب گرديده اعتراضاتي در سطح جامعه شكل بگيرد؛ اعتراضاتي كه حتي به گفته مسئولين بلندپايه كشور ازجمله رئيس محترم قوه قضائيه بايد شنيده شود و پاسخ درستي به آنها داده شود؛ البته به دور از خشونت و پرهيز از به خطر انداختن امنيت عمومی.
دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی طی یکسال گذشته و در دولت سیزدهم، جهت دستیابی به اهداف عالیه مناطق آزاد و ویژه اقتصادی؛ اقدام به تقویت زیرساختهای قانونی و اجرایی این مناطق نموده است.
با استقرار تفکر خودباورانه در دولت سیزدهم، دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی کوشیده است در راستای همراهی حداکثری با اهداف عالیه دولت محترم و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، ضمن بازنگری در الگوها و سیاستگذاریها، مناطق آزاد و ویژه اقتصادی ایران را بهمثابه بازیگران پرظرفیت اقتصاد ملی معرفی نموده و متناسب با ظرفیتهای ذاتی آنها و نیز فرصتهای قانونی مترتب بر آن، برای ایجاد توسعه پایدار و متوازن، برنامههایی راهبردی و تحولآفرین را در حوزههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی برای مناطق آزاد و ویژه اقتصادی طراحی و اجرا نمایند.
در اواخر دهه60 هجری شمسی در ایران، تصمیم بر آن شد که نقاطی از کشور را براساس مزیتها و شاخصهای بینالمللی، تبدیل به منطقه آزاد تجاری-صنعتی نمایند تا از کریدورهای این مناطق بتوان توسعه تولید، صادرات، گسترش تعاملات خارجی و همچنین آبادانی را در کشور محقق نمود.