در روزهایی که در آن به سر میبریم شاید نوشتن از مناطق آزاد ایران کمی سخت به نظر برسد؛ زیرا اکنون که در حال سپری کردن و عبور از نیمه اول سال99 هستیم، در سالی که به فرموده مقام معظم رهبری به نام جهش تولید نام گرفته، در روزگاری که ویروسی عجیب (خودساخته و یا ساخته شده) تمامیت بشر را به تسخیر خود درآورده، در دورانی که بحران اقتصاد و معیشت بر کشور عزیزمان سایه افکنده و تولید و تجارت را به مسلخ برده، در صبحگاههایی که صفهای طولانی متشکل از مردم، پیر و جوان برای گرفتن سهمی از بورس با جان خود و آتش سوزان کرونا بازی میکنند؛ خبری از گشایش اقتصادی، تولید و تجارت نیست!
از قدیمالایام محدوده کنونی منطقه آزاد اروند که متشکل از شهرهای آبادان، خرمشهر و جزیره مینو میباشد، به عروس شهرهای ایران شهره بوده است، شهرهایی که به واسطه وجود طلای سیاه، پیش از هر نقطهای در ایران زمین، توسعه و مدرنیته را با شتابی غیرقابل تصور به منصهظهور رساند؛ در کنار مردمانی با اصالت و فرهنگ کهن که همگام با حرکت در مسیر پیشرفت، آیین و سنن خویش را حفظ کرده و در جامعه ایرانی و حتی کشورهای همسایه ترویج نمودند.
موضوع مناطق آزاد هفتگانه یا به تعبیری هشتگانه ایران و سرمایهگذار خارجی؛ داستان شاهنامهگونهای است که به جای هفتخوان رستم، از هفت بعد نامتجانس و غیرهمسو با یکدیگر حکایت دارد؛ داستانی که در استمراری به تاریخ بیش از یک ربع قرن، به دنبال تکرار تجربه خطای خود تا پر کردن سبوی نیم قرنی است و با عنایت به فرهنگ مدیریتی حاکم در این مناطق؛ رویه مورد انتقاد، رسیدن به مقطع یک قرن اشتباه را در دستورکار قرار داده است.
شماره90 هفتهنامه اخبار آزاد مناطق – دوشنبه 6مردادماه99
با حضور رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، معاونین و مدیران سازمان منطقه آزاد اروند، نمایندگان آبادان و خرمشهر و مسئولین محلی، ظهر امروز (8تیرماه) نخستین پمپ هیدرولیک مولتی فاز سطحالارضی در منطقه آزاد اروند رونمایی شد.