در حال از دست دادن بزرگ‌ترین فرصت ترانزیتی یک قرن اخیر هستیم

به گزارش اخبار آزاد مناطق، محمود تهیدست درخصوص وضعیت تجاری دو کشور ایران و پاکستان در سال‌۹۸ اظهار کرد: اگر بخواهیم امسال را با سال قبل مقایسه کنیم تفاوت چندانی مشاهده نخواهیم کرد، زیرا ما هیچ مراوده‌ بانکی با این کشور نداریم و هنوز همان تجارت محدود به صورت کالا به کالا، پیله‌وری، بازارچه‌های مرزی و یا قاچاق است و تا زمانی که وضعیت این‌گونه باشد، نباید انتظار هیچ نوع تغییری داشته باشیم.

وی افزود: پاکستان کشور فقیری است و اکثر هزینه‌های آن توسط آمریکا تامین می‌شود، پس طبیعی است که آنها تابع سیاست‌های آن کشور باشند. به هر حال آنها در ابتدا اولویت خود را در نظر می‌گیرند و در حال حاضر ارتباط با آمریکا برای آنان اولویت بیشتری نسبت به تجارت با همسایه شرقی‌ دارد.

تهیدست درخصوص نیاز پاکستان به کالاهای ایرانی گفت: به طور کلی پاکستان به تمام کالاهایی که در ایران تولید می‌شود احتیاج دارد و از آن طرف ما می‌توانیم برخی اقلام اساسی مانند برنج و گوشت را از این کشور تامین کنیم. دو کشور گزینه خوبی برای تجارت با یکدیگر هستند، اما این بازی‌های سیاسی است که جلوی تجارت را گرفته است. از سوی دیگر مسیر ترانزیت ایران به کشورهای مشترک‌المنافع و روسیه نیز برای این کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است.

عضو هیات‌ مدیره اتاق بازرگانی ایران و پاکستان با اشاره به رقابت بندر گوادر با بندر چابهار یادآور شد: پس از فروپاشی شوروی، بازار کشورهای مشترک‌المنافع برای قدرت‌های بزرگ اقتصادی یک هدف شد. بر همین اساس مسیرهای ترانزیتی که از آب‌های گرم به آن کشورها راه داشتند، فعال شد و بندر چابهار ایران و گوادر پاکستان اصلی‌ترین مسیرها بودند، اما متاسفانه به دلیل ضعف مدیریت و عملکرد ما می‌توان گفت ما این رقابت را به پاکستانی‌ها باختیم؛ به طوری که در هفته گذشته بندر گوادر به صورت رسمی افتتاح شد آن هم با ظرفیتی چندین برابر بندر چابهار.

تهیدست ادامه داد: پاکستانی‌ها به دلیل رقابت با هندی‌ها این بندر را به طور کامل در اختیار چین قرار دادند. دولتمردان چین نیز که به دنبال گرفتن مقام اول قدرت اقتصادی جهان هستند نیز با سرعت خیره‌کننده و سرمایه عظیم شروع به تجهیز این بندر کردند و اگر مسیر ترانزیت گوادر، افغانستان و کشورهای مشترک‌المنافع فعال شود، می‌توان گفت ما بزرگ‌ترین فرصت ترانزیتی یک قرن اخیر را از دست دادیم. در حال حاضر مهم‌ترین مشکل این مسیر ترانزیتی، نبود امنیت در افغانستان است و در صورت حل این مشکل، شاهد حضور عظیم کالاها در این مسیر خواهیم بود.

وی گفت: متاسفانه ما دیر به این نتیجه رسیدیم که بندر چابهار باید فعال شود و علاوه بر کارهای بندری باید سیستم حمل و نقل و راه‌آهن نیز احیاء گردد. ما هنوز یک کیلومتر ریل پرسرعت نداریم و بسیاری از زیرساخت‌ها در بندر چابهار آماده نیست، حتی هنوز جاده‌ها دوبانده نشده است. از طرف دیگر هیچ سرمایه‌گذار بخش خصوصی اعم از داخلی و خارجی به دلیل مشکلات متفرقه تمایلی به سرمایه‌گذاری در این حوزه را ندارد. تمام اینها دست به دست هم داده که ما از پاکستان عقب بمانیم.

عضو هیات ‌مدیره اتاق بازرگانی ایران و پاکستان در پایان خاطرنشان کرد: سیاست‌گذاران ما باید به این واقعیت برسند که آینده کشور امروز در استان سیستان و بلوچستان و سواحل چابهار و مکران است. اگر می‌خواهیم وضعیت اقتصادی ما بهتر شود باید تمام منابع کشور را بر روی این حوزه متمرکز کنیم. سرعت چینی‌ها در بندر گوادر به حدی است که ما باید به صورت شبانه‌روزی کار کنیم تا بتوانیم به آنها برسیم.